Η Ορθοδοξία μέσα από την Αγία Γραφή - Greek Flowers of Orthodoxy 18

ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ - ΟΧΙ ΝΕΑ ΙΔΡΥΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΟΧΙ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Ματθ. 16:18, Ιούδα 1:3, Ματθ. 28:20, Ιωαν. 16:13, Κολ. 1:18, Κολ. 1:24

—Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ & ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ 33 Μ.Χ.

—Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΕ ΠΟΤΕ 

—ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΙΔΡΥΘΕΙ ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

—ΟΙ "ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ" ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΠΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ή ΙΔΡΥΘΗΚΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ: (Μονοφυσίτες 451 μ.Χ / Ρωμαιοκαθολικοί 1054 μ.Χ. /  Προτεστάντες 1517 μ.Χ. και ύστερα)

Η Εκκλησία ιδρύθηκε επίσημα την ημέρα της Πεντηκοστής που ήρθε ο Παράκλητος-το Άγιο Πνεύμα, το 33 μ.Χ., η Οποία θα υπάρχει αιώνια. 

Δεν θα εξαφανιστεί ποτέ η Εκκλησία όπως μας διαβεβαιώνει ο Χριστός και οι Απόστολοι στην Καινή Διαθήκη, ότι η Εκκλησία ποτέ δεν θα κατισχυνθεί από τους εχθρους της και τον διαβολο (Ματθ. 16, 18) και ότι η πίστη παραδώθηκε στους πιστούς μιά για πάντα, άπαξ διά παντός (Ιούδα 1, 3). 

Επίσης ο Χριστός που ειναι η κεφαλή της Εκκλησίας μας λέει στην Καινή Διαθήκη ότι θα είναι μαζί μας όλες τις ημέρες μεχρι τις συντέλειας τοῦ κόσμου (Ματθ. 28, 20). 

Επίσης το Άγιο Πνεύμα όπως μας λέει η Καινή Διαθήκη μένει αιωνίως στην Εκκλησία (Ιωάν. 14, 16-17) και την οδηγεί σε όλη την Αλήθεια (Ιωάν. 16, 13)

Αυτό που λένε όλες οι Προτεσταντικές ψευδο-εκκλησίες ότι η Εκκλησία αποστάτησε τον 4ο αιώνα και ξαναϊδρύθηκε όταν ιδρύθηκαν οι προτεσταντικές ομολογίες τους είναι πλάνη και ψεύδος. 

Λέγοντας οι Προτεσταντικές ομολογίες ότι η Εκκλησία αποστάτησε, βγάζουν το Χριστό ψεύτη και την Καινή Διαθήκη ένα ψευδές βιβλίο.

Γιατί ο Χριστός και οι Απόστολοι είπαν στην Καινή Διαθήκη:

Ματθ. 16,18: "Κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Ματθ. 16,18: "Και εγώ δε σου λέγω τούτο· ότι συ είσαι Πετρος και επάνω εις αυτήν την πέτραν της ομολογίας σου θα οικοδομήσω ασάλευτον την Εκκλησίαν μου, και πύλαι Αδου (δηλαδή όλαι αι κακαί δυνάμεις του πονηρού διαβόλου και των διεστραμμένων ανθρώπων), δεν θα υπερισχύσουν και δεν θα κατορθώσουν τίποτε εναντίον της".

***

Ιούδα 1,3: "'Eπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει."

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ιούδα 1,3: "Να αγωνίζεσθε με δύναμιν και επιμονήν υπέρ της πίστεως, η οποία άπαξ δια παντός έχει παραδοθή στους Χριστιανούς".

***

Ματθ. 28,20: "Ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ματθ. 28,20: "Εγώ θα είμαι μαζή σας όλας τας ημέρας, μέχρις ότου λάβη τέλος ο αιών αυτός. Αμήν".

***

Ιω. 14,16: "Καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα",

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ιω. 14,16: "Και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώση εκείνος άλλον οδηγόν και Παράκλητον, δια να μένη μαζή σας αιωνίως".

***

Ιω. 16,13: "Ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾿ ὅσα ἂν ἀκούσῃ λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ιω. 16,13: "Οταν όμως έλθη εκείνος, δηλαδή το Πνεύμα της αληθείας, θα σας οδηγήση εις κάθε αλήθειαν, που αναφέρεται στο έργον της σωτηρίας. Διότι δεν θα ομιλήση και εκείνος από τον ευατόν του, άσχετα από τον Πατέρα και εμέ, αλλά θα είπη όσα ακούσει από τον Πατέρα και θα σας αναγγείλη όσα πρόκειται να συμβούν".

<>

ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΝΤΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: Ματθ. 4:5-7

Οι Προτεσταντικές ομάδες-αιρέσεις παρερμηνεύουν την Αγία Γραφή απομονώνοντας συγκεκριμένα αγιογραφικά χωρία (=εδάφια), όπως έκανε ο διάβολος στους 3 πειρασμούς του Χριστού (Ματθ. 4:5-7) που χρησιμοποίησε τον Ψαλμό 90 [91]:11-12 παρερμηνεύοντάς τον και ο Χριστός του απάντησε με το Δευτερονόμιο 6:16.

Η σωστή ερμηνεία του Ψαλμού 90[91]:11-12 βγαίνει μόνο αν συνδιαστει και με το Δευτερονόμιο 6:16. Αν απομονώσουμε το εδάφιο Ψαλμ. 90[91]:11-12 τότε θα βγάλουμε άλλο νόημα όπως έκανε ο διάβολος.

Ματθ. 4, 5-7:

Ματθ. 4,5          Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ

Ματθ. 4,6          καὶ λέγει αὐτῷ· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτόν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου.

Ματθ. 4,7          ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ματθ. 4,5                 Τοτε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος και δια του αέρος τον φέρνει εις την αγίαν πόλιν, την Ιερουσαλήμ, και τον τοποθετεί στο άκρο της στέγης του ναού του Σολομώντος.

Ματθ. 4,6                 Και λέγει προς αυτόν· “εάν είσαι Υιός του Θεού, ρίξε τον εαυτόν σου κάτω· διότι είναι γραμμένον, ότι ο Θεός θα δώση εντολήν στους αγγέλους προς χάριν σου και αυτοί θα σε σηκώσουν εις τα χέρια των αμέσως με προσοχήν, μήπως τυχόν και κτυπήση το πόδι σου προς κάποιον λίθον. (Τα δε πλήθη, που είναι συγκετρωμένα εις τας αυλάς του ναού, θα ίδουν το θαύμα και θα πιστεύσουν)”.

Ματθ. 4,7                 Απάντησεν εις αυτόν ο Ιησούς· “είναι επίσης γραμμένον· Δεν θα εκθέσης τον εαυτόν σου εις κίνδυνον, δια να δικιμάσης τον Θεόν” (και να πεισθής τάχα με χειροπιαστά γεγονότα, ότι πράγματι σε αγαπά και σε προστατεύει).

<>

ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ "ΠΑΝΑΓΙΑ" ΟΠΩΣ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΑΖΑΡΟ "ΠΑΝΑΓΙΟ" - Δ´ Μακκαβαίων 7, 4: "ὁ πανάγιος Ἐλεάζαρος"

Με βάση την Αγία Γραφη επιτρέπεται να ονομάζουμε την Μητερα του Χριστού "Παναγία".

Ας δουμε πού χρησιμοποιηται η λέξη Παναγία ή Παναγιος στην Αγία Γραφή:

Στο Δ´ Μακκαβαίων 7, 4 ο Ελεάζαρος ονομάζεται "πανάγιος Ἐλεάζαρος"!

Δ Μακ. 7,4         οὐχ οὕτως πόλις πολλοῖς καὶ ποικίλοις μηχανήμασιν ἀντέσχε ποτὲ πολιορκουμένη, ὡς ὁ πανάγιος Ἐλεάζαρος· τὴν ἱερὰν ψυχὴν αἰκισμοῖς τε καὶ στρέβλαις πυρπολούμενος ἐνίκησε τοὺς πολιορκοῦντας διὰ τὸν ὑπερασπίζοντα τῆς εὐσεβείας λογισμόν.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Δ Μακ. 7,4               Ποτέ δεν έδειξε τόσην αντοχήν μία πόλις, όταν επολιορκείτο με πολυποικίλους πολιορκητικάς μηχανάς, όσην έδειξεν ο αγιώτατος Ελεάζαρος. Και μολονότι η ιερά ψυχή του κατεκαίετο από τας κακοποιήσεις και τας στρεβλώσεις, ενίκησεν εν τούτοις τους πολιορκητάς του χάρις στον υπέρμαχον της ευσεβείας λογισμόν.

* * *

Το Πάναγιος για τον Ελεάζαρο που χρησιμοποιεί η Αγία Γραφή και το Παναγία που λέμε για την Παναγία, σημαινει αγιώτατος / αγιώτατη συγκρητικά με τους αλλους ανθρώπους κι όχι πιο Άγιος απο το Χριστό, από το Θεό.

Αλλά οι Προτεστάντες το έχουν καταργήσει το Βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης το Δ´ Μακκαβαίων, λέγοντας ότι είναι δευτεροκανονικό και ψευδεπίγραφο.

Το Δ´ Μακκαβαίων όπως και τα υπόλοιπα 9 βιβλία της Παλαιας Διαθήκης που έχουν καταργήσει οι Προτεστάντες είναι στην Μετάφραση των Εβδομήκοντα η οποία έγινε το 250 προ Χριστού απο τα Εβραϊκά στα Ελληνικά την οποία μετάφραση χρησιμοποιούσε και ο Χριστός και οι Απόστολοι στην Καινή Διαθήκη όταν ελεγαν κάποιο εδάφιο απο την Παλαιά Διαθήκη για να διδάξουν.

<>

ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ 10 ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ 

Τα 10 βιβλία της Παλαιας Διαθήκης που έχουν καταργήσει οι Προτεστάντες είναι στην Μετάφραση των Εβδομήκοντα η οποία έγινε το 250 προ Χριστού απο τα Εβραϊκά στα Ελληνικά την οποία Μετάφραση χρησιμοποιούσαν και ο Χριστός και οι Απόστολοι στην Καινή Διαθήκη όταν ελεγαν κάποιο εδάφιο απο την Παλαιά Διαθήκη για να διδάξουν.

Τα 10 Βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης που κατέργησαν οι Προτεστάντες τα οποία χρησιμοποιούν στην Καινή Διαθήκη ο Χριστός και οι Απόστολοι και εμεις οι Ορθόδοξοι τα δεχόμαστε ως κανονικά είναι τα εξής:

Α΄ ΕΣΔΡΑΣ (Οι Προτεστάντες δέχονται μόνο το Β´ Έσδρας το οποίο το ονομάζουν Ά Έσδρας

ΤΩΒΙΤ

ΙΟΥΔΙΘ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ

Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ

Β΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ

Γ΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ

Δ΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ

ΒΑΡΟΥΧ

<>

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΔΕΝ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΕ - Ματθ. 5,17: "Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι".

Ως Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία δεχόμαστε ως Λόγο του Θεού την Αγία Γραφή δηλ. την Παλαιά και Καινή Διαθήκη.

Ο Χριστός μας λέει στο Ματθαίον 5, 17 ότι δεν ήλθε να καταργήσει την Παλαιά Διαθήκη αλλά να την τελειοποιήσει:

Ματθ. 5,17: "Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ματθ. 5,17: "Μη νομίσετε ότι ήλθα να καταλύσω τον νόμον του Μωϋσέως η την διδασκαλίαν των προφητών. Δεν ήλθα να καταλύσω αυτά, αλλά να τα τηρήσω, να τα εκπληρώσω και να τα ολοκληρώσω εις ένα τέλειον νόμον".

Γιαυτό εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεχόμαστε και την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη. 

Από την Παλαιά Διαθήκη ο Χριστός μας λεει τι ακριβως κατήργησε και τι τελειοποίησε. π.χ. κατήργησε τις θυσίες ζώων και τελειοποίησε τις 10 εντολές.

<>

ΙΕΡΩΣΥΝΗ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ - Εβραίους 3, 1: "κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν"

Με βάση το Εβραίους 3,1 όπως ο Χριστός είναι Απόστολος και Αρχιερέας έτσι και οι Απόστολοι και οι μετέπειτα διάδοχοί τους είναι Απόστολοι και Αρχιερείς.

Εβραίους 3,1: "Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν"

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Εβραίους 3,1: "Κατά συνέπειαν, αδελφοί άγιοι, που συμμετέχετε εις την επουρανίαν κλήσιν του Θεού, κατανοήσατε βαθειά και μάθετε καλά αυτόν, που ο επουράνιος Θεός μας απέστειλε, τον Αρχιερέα της πίστεώς μας, τον Ιησούν Χριστόν".

<>

ΙΕΡΩΣΥΝΗ: ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ "ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ" ΚΑΙ "ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΜΕΓΑΣ" - Εβραίους 4, 14

Στο Εβραίους 4:14 ο Χριστός ονομάζεται "αρχιερέας μέγας". Αυτός δείχνει ότι υπάρχουν και αρχιερείς "μικρότεροι" αφού ο Χριστός είναι ο Μέγας Αρχιερέας.

Ας δούμε τα εδάφια στην Καινή Διαθήκη:

Εβραίους 4,14: "Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Εβρ. 4,14: "Αφού, λοιπόν, έχομεν Αρχιερέα μέγαν, που έχει διαβή τους ουρανούς και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού, τον Ιησούν, τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν σφικτά την ομολογίαν της πίστεώς μας".

* * *

Εβρ. 2,17: "Ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Εβρ. 2,17: "Επομένως έπρεπε να γίνη άνθρωπος, όμοιος καθ' όλα με τους αδελφούς του-πλην βέβαια της αμαρτίας-δια να γίνη έτσι εύσπλαγχνος και αξιόπιστος Αρχιερεύς, που θα προσέφερε ευπρόσδεκτον θυσίαν και μεσιτείαν στον Θεόν, δια την εξιλέωσιν και συγχώρησιν των αμαρτιών του λαού".

* * *

Εβρ. 7,26: "Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Εβρ. 7,26: "Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά του Πατρός και Θεού".

* * *

Εβρ. 4,15: "Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας".

Εβρ. 4,15: "Διότι δεν έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος-λόγω αγνοίας εκείνων που συμβαίνουν εις ημάς-δεν ημπορεί να αισθανθή συμπάθειαν προς τας πνευματικάς και ηθικάς ημών ασθενείας και αδυναμίας. Τουναντίον έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος έχει πειρασθή και δοκιμασθή εις όλα, όσα είναι δυνατόν να πειρασθή η ανθρωπίνη φύσις, ομοίως με ημάς, χωρίς όμως να παρασυρθή εις καμμίαν απολύτως αμαρτίαν".

<>

ΙΕΡΩΣΥΝΗ: ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΤΟΥΣ: Α´ Τιμ. 4:14, Α´ Τιμ. 5:22, Β´ Τιμ. 1:6

Το ότι οι Απόστολοι και οι διάδοχοί τους είχαν χειροτονία για την ιερωσύνη τους φαίνεται στα παρακάτω εδάφια καθαρά στην Καινή Διαθήκη:

Α Τιμοθέου 4,14: "Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Α Τιμ. 4,14: "Μη αδιαφορής και μη παραμελής το χάρισμα, που υπάρχει εις σε, και το οποίον σου εδόθη με επίθεσιν των χειρών της τάξεως των πρεσβυτέρων, σύμφωνα με προφητικήν αποκάλυψιν εκ μέρους του Θεού".

* * *

Α Τιμιθέου 5,22: "Χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Α Τιμ. 5,22: "Να μη απλώνης ταχέως και χωρίς προηγουμένην εξέτασιν τα χέρια σου, δια να χειροτονήσης κάποιον ούτε να συμμετέχης και να αναλαμβάνης ευθύνην εις ξένας αμαρτίας, εις αμαρτίας δηλαδή τας οποίας πιθανόν να διαπράξη ο χειροτονηθείς αναξίως· φύλαττε τον ευατόν σου αγνόν από όλα.

* * *

Β Τιμοθέου 1,6: "Δι᾿ ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ Θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μου".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Β Τιμ. 1,6: "Δι' αυτό και σου υπενθυμίζω να αναζωπυρώνης το χάρισμα του Θεού, που υπάρχει εις σε και το οποίον έχεις λάβει με την επίθεσιν των ιδικών μου χειρών".

<>

ΙΕΡΩΣΥΝΗ - ΣΤΟ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 7:11-17 ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΙΝ ΑΑΡΩΝ (ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ) ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΝ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ (ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ):

Στο Εβραίους 7:11-17 βλέπουμε την μετάθεση της Ιερωσύνης από την τάξιν Ααρών (Παλαιάς Διαθήκης) στην τάξιν Μελχισεδέκ (Καινής Διαθήκης:

Εβρ. 7,11: "Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ᾿ αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν Ἀαρὼν λέγεσθαι;"

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Εβρ. 7,11: "Εάν, λοιπόν, η ηθική τελείωσις και η πλήρης συμφιλίωσις με τον Θεόν και η σωτηρία ήτο δυνατόν να πραγματοποιηθή δια της λευϊτικής ιερωσύνης-διότι ο λαός, σύμφωνα με τον μωσαϊκόν Νομον, είχε στηριχθή εις αυτήν-ποία πλέον ανάγκη υπήρχε να προβληθή και ν' αναδειχθή άλλος ιερεύς κατά τον τύπον του Μελχισεδέκ και να μη εξακολουθή να ονομάζεται ιερεύς κατά την τάξιν του Ααρών;"

* * *

Εβρ. 7,17: "Μαρτυρεῖ γὰρ ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ".

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Εβρ. 7,17: "Μαρτυρεί δε η Αγία Γραφή περί του Ιησού Χριστού ως αιωνίου αρχιερέως, όταν λέγη, ότι 'συ είσαι ιερεύς στον αιώναν κατά την τάξιν Μελχισεδέκ'".

<>

ΙΕΡΩΣΥΝΗ - ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ & ΙΕΡΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - Φιλιπ. 2:25, Ρωμ. 15:16, Πράξ. 13:1-2

Φιλιπ. 2,25         Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην Ἐπαφρόδιτον τὸν ἀδελφὸν καὶ συνεργὸν καὶ συστρατιώτην μου, ὑμῶν δὲ ἀπόστολον καὶ λειτουργὸν τῆς χρείας μου, πέμψαι πρὸς ὑμᾶς,

* * *

Ρωμ. 15,16         εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.

* * *

Πραξ. 13,1         Ἦσαν δέ τινες ἐν Ἀντιοχείᾳ κατὰ τὴν οὖσαν ἐκκλησίαν προφῆται καὶ διδάσκαλοι, ὅ τε Βαρνάβας καὶ Συμεὼν ὁ ἐπικαλούμενος Νίγερ, καὶ Λούκιος ὁ Κυρηναῖος, Μαναήν τε Ἡρῴδου τοῦ τετράρχου σύντροφος καὶ Σαῦλος.

Πραξ. 13,2         λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς.

<>

ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ:

ΔΙΑΚΟΝΟΙ: ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:1, Α΄ ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:8

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ: ΠΡΑΞΕΙΣ 20:17, Α´ ΠΕΤΡΟΥ 5:1

ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ: ΠΡΑΞΕΙΣ 20:28, ΤΙΤΟΥ 1:7

* * *

Φιλιπ. 1,1           Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις·

Φιλιπ. 1,1                   Ημείς, ο Παύλος και ο Τιμόθεος, δούλοι του Ιησού Χριστού, εις όλους τους εν Χριστώ Ιησού πιστούς Χριστιανούς, που ευρίσκονται στους Φιλίππους μαζή με τους επισκόπους και τους διακόνους,

* * *

Α Τιμ. 3,8           Διακόνους ὡσαύτως σεμνούς, μὴ διλόγους, μὴ οἴνῳ πολλῷ προσέχοντας, μὴ αἰσχροκερδεῖς,

Α Τιμ. 3,8                  Επίσης οι διάκονοι πρέπει να είναι σεμνοί, όχι διπλοπρόσωποι που δια λόγους καλακείας η συμφέροντος άλλα να λέγουν στον ένα και άλλα στον άλλον. Να μη δίνουν την καρδιά τους στο πολύ κρασί, να μη είναι αισχροκερδείς·

* * *

Πραξ. 20,17       Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας.

Πραξ. 20,17             Από την Μιλητον δε έστειλε ανθρώπους εις την Εφεσον και εκάλεσε τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας.

* * *

Α Πετρου 5,1           Πρεσβυτέρους τοὺς ἐν ὑμῖν παρακαλῶ ὁ συμπρεσβύτερος καὶ μάρτυς τῶν τοῦ Χριστοῦ παθημάτων, ὁ καὶ τῆς μελλούσης ἀποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνός,

Α Πετρου 5,1                   Τους πρεσβυτέρους, που υπάρχουν μεταξύ σας, τους παρακαλώ εγώ ο Πετρος, ο συμπρεσβύτερος, που αξιώθηκα να είμαι αυτόπτης μάρτυς των παθημάτων του Χριστού και ο οποίος θα είμαι συμμέτοχος εις την δόξαν, που μέλλει να αποκαλυφθ κατά την Δευτέραν Παρουσίαν του,

* * *

Πραξ. 20,28       προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος.

Πραξ. 20,28            Προσέχετε λοιπόν στον εαυτόν σας, πως θα ζήτε. Προσέχετε δε πως θα φέρεσθε και τι θα διδάσκετε εις όλον το πνευματικόν σας ποίμνιον, στο οποίον το Πνεύμα το Αγιον σας έβαλε επισκόπους, να ποιμαίνετε την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, την οποίαν αυτός ο Κυριος απέκτησε με το αίμα του.

* * *

Τιτ. 1,7              δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ,

Τιτ. 1,7                       Διότι πρέπει ο επίσκοπος, υπό την ιδιότητά του ως επιστάτου εκ μέρους του Θεού, να είναι έμεμπτος και ακατηγόρητος, όχι αυθάδης ούτε ευερέθιστος και οργίλος, να μη είναι φίλος του κρασιού, να μη χειροδική, να μη επιδιώκη παράνομα και αισχρά κέρδη.

<>

Συνεχίζεται...